Onder het mom van “Gedeelde Verhalen” deel ik dit Engelse verhaal uit een nieuwsbrief van Gab.com. Inspiratie uit onverwachte hoek. Ik heb lang nagedacht of en hoe ik dit zou delen, maar het sluit zo goed aan bij mijn boodschap van Slow Living, Big Tech alternatieven en kritische houding tegenover hyperdigitaliseringdat ik het jullie niet wou onthouden. Om het verhaal tot zijn recht te laten komen, deel ik het integraal. 
Oke, hier is een weetje dat je van je sokken gaat blazen. Of om in het engels te zeggen, will blow your mind(pun intended). Onze hersenen verwerken data met een snelheid van 10 bits per seconde. Om het in verstaanbare taal uit te leggen, 10 impulsen of stroompjes per seconde (die pun kon ik niet laten liggen). Gek he!
In bepaalde stromen van de wetenschap(quantum fysica) én spiritualiteit zoals de slow tech beweging leren we dat onze hersenen een ongelofelijk complexe en krachtige quantum computer is die ongelofelijk veel capaciteit heeft, waar wij met onze huidige hypermoderne systemen nog niet tot aan de enkels komen. Zelfs onze beste (openbare)quantum computers komen niet in de buurt van onze hersenkracht. 
Je bent online aan het surfen, bijvoorbeeld op social media, en geraakt in een conversatie met iemand via comments of DM. Hoe weet je nu of die persoon echt is of een scammer met fake profiel, of erger, AI. Met andere woorden, hoe herken je een echt persoon van de rest. Hoe weet je of je met een authentieke goedbedoelende mens te maken hebt waarmee je in verbinding kunt gaan. Hier zijn een paar tips en mogelijke technieken om dit te detecteren. Het zal je helpen om het onderscheid te maken. 
Onder het mom van “Gedeelde Verhalen” deel ik dit Engelse verhaal uit een nieuwsbrief van Gab.com. Het is inspiratie uit onverwachte hoek, ik heb lang nagedacht of en hoe ik dit zou delen. Maar het sluit zo goed aan bij mijn boodschap van Slow Living, Big Tech alternatieven en kritische houding tegenover hyperdigitalisering. Dat ik het jullie niet wou weerhouden. Ik heb besloten om er geen fragmenten uit te halen of te quoten, maar het te delen in zijn geheel. Dit doet het verhaal meer tot zijn recht komen. 
Dacht je dat al die AI-angst verhalen enkel op het internet konden blijven? Denk dan nog maar eens na en trek je ogen open. AI kan impact hebben op de echte offline wereld. Dit verhaal is tijdens afgelopen Halloween gebeurd. Ik had het toen al opgepikt, maar wegens omstandigheden schrijf ik er nu pas over.
Alles begon met dit berichtje op LinkedIn:
This is the scariest Halloween news! Here’s what happened : 1/ an Pakistani website that creates fake news articles for add revenue made up a fake event in Dublin 2/ SEO picked up the article and it ended up in mainstream media3/ thousands showed up at a non-existing event. ⚡️Here’s all the stages where things went wrong : a/ people appearantly consume AI generated fake content at sufficient scale to make add revenue profitable b/ mainstream media failed at performing even the most basic of source checking (thanks journalists ) c/ thousands of people did 0 source checking before physically attending this event.
Zoals zoveel mensen, ontvang ik veel e-mails en nieuwsbrieven voor van alles en nog wat. Shopping, winkels, informatie, coaching trajecten, gezondheidsinfo etc. Eentje ervan was onlangs die van Susan B Arico getiteld Testimony of a 24-year-old: the pain of phones. Zij op zijn beurt heeft die van een Substack die ze volgt. Je weet hoe zoiets gaat.
Het gaat over een 24-jarige(Freya India) die niet gecharmeerd is met onze digitale samenleving en een heel sterk gemis voelt. Zij schrijft in haar verhaal als Gen Z’er over de keerzijde van opgroeien in een geconnecteerde samenleving. En ze doet dat op een zeer unieke en meezuigende manier. 
Ik sprak de voorbije jaren al een aantal keren over data ownership, Big Tech alternatieven, Google free, Microsoft free, Apple free, Facebook free, ontGoogle je leven, ont-Microsoft je leven, tech independence, enz. Maar wat betekent dit nu allemaal concreet?
Wel je kan dit onderwerp op een waaier aan verschillende manieren benaderen. Het meest gemakkelijk is big tech alternatieven(genaamd alt software) om vrij te worden van Google, Microsoft, Apple, Amazon enz. De meeste mensen beginnen hiermee omdat ze de business practices van Big Tech verwerpen of er niet mee akkoord zijn.
Ondanks wat ze claimen hebben deze bedrijven lak aan privacy. Het is louter een PR-oefening. Ze willen zoveel mogelijk van jou weten, en ze willen jou vangen in hun ecosysteem. Noem het digitaal feudalisme of digitale slavernij. Als je eenmaal in hun ecosysteem zit, is het zeer moeilijk om er terug uit te stappen en kost je vaak een arm en een been. Dit geldt zowel voor privépersonen als voor bedrijven. Je data hosten in een commerciële cloud is handig en easy om in te stappen, maar aartsmoeilijk om uit te stappen. En dit is de bedoeling van de bedrijven.
Authenticiteit in de (online) wereld is vandaag een zeldzaam goed geworden. De opgang van AI, specifiek generatieve AI en de vaardigheid ervan om menselijk gedrag in conversaties, posts, comments, foto’s en video’s te repliceren heeft een dood internet veroorzaakt. Een tsunami van valse content en mechanische interacties. De grens tussen AI en menselijk engagement is dramatisch vervaagd. Surfers hebben moeite om het onderscheid te maken tussen echte menselijke interactie en AI-content. Ze maken zich terecht zorgen over de gevaren van AI.
Ik ben al een aantal keer dieper ingegaan op de verslavende effecten van technologie zoals social media, gsm apps, games & internet. Ze zetten je allemaal heel makkelijk aan tot regelrechte verslaving, zonder dat je je er bewust van bent. Zelf raakte ik in het verleden verslingerd aan games en heb ik lange tijd een internetverslaving gehad. Ook rondom mij zie ik mensen met een grote game- of social media-verslaving.
Er verschijnt steeds meer onderzoek hierover. Ook industrie-insiders komen met ontluisterende dingen naar buiten. Het is overduidelijk dat veel van die dingen gebouwd zijn rond het triggeren van dopamineshots en zich rechtstreeks richten op de pleziercentra van de hersenen. Ze zijn echt bedoeld om zo verslavend mogelijk te werken. Dit maakt het dan ook ontzettend moeilijk om digitale detox-inspanningen, met als doel de vicieuze cirkel van dopamineshots getriggerd door deze technologie te doorbreken, succesvol te implementeren. 
