Zaterdagmorgen was ik verwikkeld in een fel gevecht met een kapotte computer. In het begin was de prestatie allesbehalve. En dan bedoel ik, niet vooruit te branden. De eigenaar was al de begrafenis aan het regelen en prevelde een schietgebedje. En na een ganse avond(vrijdag) opkuisen. Had ik eindelijk een doorbraak. De computer draaide terug normaal. Er stonden warempel 3 anti-virus programma’s op. En laat dat nu net regel 1 zijn in de 101 computer for dummy’s handboek. Slechts 1 anti-virus per machine, of ze werken elkaar tegen.
Dus oef, een geweldig gevoel om te gaan slapen! De dag erop(zaterdag) startte hij niet meer op. O jee. Dan maar opstarten in mijn vertrouwde redder in nood, linux. Vervolgens alles back-uppen en naar factory settings. Omdat ik niet de juiste(voldoende groot) usb sticks bij de hand had. En ik wou mijn grote schijven niet uithalen. Heb ik maar mijn telefoon ingeschakeld voor een back-up van 21 GB. In tegenstelling tot wat jullie denken, gaat dit lekker vlotjes. Dus mijn telefoon was ik kwijt voor de nabij voorziene tijd. Door een samenloop van omstandigheden zijn we in de namiddag beland in de tuin van mijn ouders. Een fenomenale plek om te zijn! Volledig in de natuur, met aangrenzende velden, rustig, ver weg van hels stadsleven en razend verkeer. Ik wist dus dat mijn telefoon thuis bleef. Dit voelde een beetje naakt aan, maar ook welkom. Omdat ik al enige tijd in het digitaal detox fenomeen rond zwem ken ik het gevoel wel.
Waar ik niet op voorbereid was, was het geweldige gevoel van vrijheid en rust dat mij die middag en avond is overvallen. Daar aankomen en gelijk de sandalen (of zoals mijn vader grapt, schandalen) uitzwieren en in het gras wroeten met je blote voeten. Heerlijk! Dit doen heeft een naam. Earthing. De praktijk word al sinds mensenheugenis toegepast. Gezien vanuit het standpunt van fysica connecteer je dan elektrostatisch met Moeder Aarde. Het moderne leven laad een mens positief elektrisch op. Dit veroorzaakt biologische stress en creerd vrije radicalen die schade toebrengen op cel niveau. De aarde is negatief geladen en laat negatieve ionen via je voeten naar de rest van je lichaam stromen. Het neutraliseerd vrije radicalen en laat je ook nog is geweldig ontspannen voelen!
Allez, genoeg wetenschap. Ik heb een geweldige namiddag gehad, heerlijk ontspannen babbelen en relaxen in de schaduw van de bomen. Met een zacht windje en een fris glaasje water. Rond etenstijd was het dan barbecue tijd. Waarbij we met zijn allen samenwerkte om een heerlijke maaltijd op tafel te brengen. Ook nog wat verse groentjes gescoord bij de buren en ook een aardbeiplantje en lavendel gescoord bij hen.
Nadien verraste mijn broer ons met een bezoekje met zijn dochtertje die bijzonder actief was die dag. Alles bij elkaar genomen was het een fenomenale dag, ookal was het niet zo spectaculair als de maatschappij verwacht van ‘geweldig’. Geen Tomorrowland verhalen, gewoon samenzijn met familie en genieten en relaxen.
Dus wat heeft dat nu allemaal met #Jomo te maken? Wel ik kwam een artikel tegen in Newsmonkey. Waarin ze aan het hyperen waren over #jomo.
“Heel simpel: ja, iets missen is leuk. We kunnen ons thuis goed bezighouden en genieten gewoon meer van doen wat we willen.
In de afgelopen jaren hebben we vaak last gehad van FOMO. We checken al onze sociale apps om zeker te zijn dat we geen drinks, etentjes, verjaardagen, teambuildings, mails en Facebookstatussen en -berichten missen … Want oh nee! Stel je eens voor dat we toch iets zouden missen. Maar wat als we gewoon onze smartphone opzij leggen en doen waar we zelf zin in hebben? “
Blijkt dus dat jomo simpelweg slang is voor digital detox. Ze doen het uitschijnen dat dit een nieuwe term is. Maar de term leeft al veel langer.
Urban dictionary heeft er een entry van op 5 january 2014:
“Joy of Missing Out: You are enjoying what you are doing in the here and now and not on social media broadcasting or seeing what everybody else is doing. Opposite of fomo or the fear of missing out.”
Maar de vroegste referenties gaan terug tot vroeg in 2013
Hoe dan ook, Jomo is digiale detox in een trendy kleedje. En dat applaudisseer ik volop. En wel om bijkomende redenen. FOMO is JOMO’s lelijke tweelingbroertje en eigenlijk de “other side of the coin”. Fomo is gebaseerd in angst. Terwijl ik JOMO een hele positieve vibe vind van hetzelfde fenomeen. Je telefoon en computer niet kunnen raadplegen. De ondertoon is geheel anders. Jomo maakt er iets heel leuk van. En dat vind ik persoonlijk een veel fijnere invalshoek. Het leven is al zwaar genoeg, waarom dan nog leven vanuit angst? Dat is nergens goed voor. Kies beter voor een hele andere vibe waarop jij je leven bouwt, die van geluk en liefde.
komaan, geniet er is van!