Hierover wou ik al heel lang schrijven. Dit kwam ik zelfs al tegen nog voor ik mijn eerste blog had geschreven. Dus dat is al eventjes geleden he. Ik weet het nog heel goed, ik had het idee dat niet enkel de persoon een rol speelde bij technostress en electrostress. Doelende op de mentale stress die wij ervaren bij het gebruik van technologie zoals gsm’s, tablets, smartwatches en computers. Hierover heb ik later veel geschreven over hoe silicon valley mindhacks en manipulatie gebruikt om via dopamine jou verslaafd te maken aan hun producten. Maar ook de lichamelijke nadelen die mensen ondervinden door de draadloze gevangenis die zich aan het ontvouwen is.
Dus buiten de persoonlijke rol, speelt de omgeving van jou als persoon een grote rol. Waar ben jij? Zit je in een open office tussen 4 kale muren met veel lawaai en afleiding? Of heb je een mooi strak en modern huis waarin strakke meubels staan met het gangbare zwart-wit kleuren schema? Je mag dit dan wel mooi vinden maar onbewust kan dat open office toch veel stress veroorzaken. Dat moderne huis waar je toch niet helemaal tot rust kan komen na een vermoeiende dag.
Klopt, er is iets van waar he? Waarom zou je dan niet eens proberen wat meer natuur in huis te halen om een fijne sfeer te creëren? Natuur ontspant en ontstresst je als persoon. Ik weet dat het dit met mij doet. Ik wist al dat hier onderzoek naar gedaan was in de werkplek setting. Een afbeelding van een plattelandslandschap zou meetbaar de stressresponse verminderen en je ontspannen.
Maar wanneer het echt klikte is toen ik een artikel las van een milieubewuste website. Hier werd ik geïntroduceerd tot het concept biophilic design. Biowatte? Patatte? Nee, biophilic komt van biophilia, wat eigenlijk vertaalt als liefde voor natuur. Nog verder vertaald is biophilic design, design geïnspireerd op de natuur. Geëtst op natuur en een imitatie van natuur. Dit is hoofdzakelijk een stroming in de architectuur en interieurdesign waarbij men natuurelementen in huis/kantoor gaat verwerken.
In ons Biogym artikel van Treehugger gaat het over een fitness zaal die de natuur heel sterk naar binnen trekt. Door gebruik van materialen zoals houten objecten, grasmatten, zandbodems, boomstammen, planten- en landschaps-schilderijen. Maar ook door luchtzuivering en lichten die zich aanpassen aan de periode van de dag, de zogeheten Circadiaanse cyclus.
Dit concept is niet alleen in fitnesszalen toepasbaar, en ook verre van nieuw. Het is al ontstaan in de jaren 90 rond de eeuwwisseling, maar is pas sinds 2014 terug onder de aandacht gekomen en is aan een felle opmars bezig. Moderne toepassingen hiervan kennen we onder de groene muur en vertical gardens.
Maar een hele stroming architecten is hier echt serieus mee bezig en er zijn volwaardige opleidingen en certificaten over te vinden. Ik geloof ook dat dit een zeer belangrijke sleutel is in digitale detox en het her-connecteren met natuur en met onszelf. Juist omdat onze moderne maatschappij en de bouwtrends van de afgelopen 20 jaar zeer fel gefocust hebben op een kille efficiënte beleving. En de burn-out en stressgevallen zijn gewoon door het dak gegaan. Dit is een mogelijkheid om het tij te keren en onszelf eindelijk echt rust te gunnen.
