Terug uit sabbat periode: wat een wilde rit!

I am back bitches! Even laten weten dat ik nog altijd leef! 1 punt voor wie de referentie snapt. Mijn laatste blog is letterlijk van 19 april. Wow dat is dus 7 maanden geleden. Phoe zeg! Kort nadat de eerste lockdown was opgeheven heb ik besloten even een sabbat periode in te lassen om die moeilijke periode een plaats te kunnen geven. Wat was dat intens zeg! Niet wetende dat mijn beproevingen, net als die van iedereen in de halve wereld, nog lang niet ten einde zijn. Tegen de verwachtingen in is dit snel kort ziektefenomeen uitgelopen tot een slepende marteling en een aanslag op je fysieke en vooral mentale gezondheid.

Na een mini (Antwerpse) lockdown in Augustus zijn we ondertussen alweer aanbeland in de 3de lockdown, deze keer nationaal. En zelfs internationaal, want zowat half Europa zit ook thuis gevangen. Maar goed, genoeg over dit klote virus. Klagen gaat de situatie niet verbeteren.

SV-message: ein-duh-lijk, bloggennnn!

Oke, wie had dat ooit gedacht. Dat een kind van 6-7 maanden opvoeden zoveel tijd vrat. Ik ben de afgelopen maanden niet zo actief geweest met het bloggen als dat ik zou willen. Een hoge werkdruk en aanhoudende problemen met mijn dochtertje hebben soms zowat alle tijd opgezogen die er in een dag zat. En natuurlijk, in de winter wordt zo’n kleintje ook vaak ziek waardoor je vakantie eraan gaat. Of dan is ze weer van slag omdat wij volwassen mensen het meest belachelijke idee ooit hadden. We draaien de tijd een uurtje voor- of achteruit. Yay we gaan iedereen zijn bioritme eens flink verstoren. Ja dat lijkt mij een goed idee...not!

Ik was al absoluut gekant tegen het zomer-/winter uur omdat ik wist dat dit gewoon kei schadelijk is voor je biologie en je interne klok. Maar je beseft pas echt de impact als je een kind hebt. Onze Erinn was echt een hele week verstoord en ambetant omdat ze niet op tijd haar eten of dutjes kreeg. Plots moest zij een uur langer wachten op alles. Want de klok was een uur terug gedraaid, 3u werd plots 2 uur, terwijl je biologische klok nog steeds 3u aangaf. Dus een eetmomentje van 3u valt dan biologisch op 4u. Geloof me, een wereld van verschil!

De cougar zal brullen als nooit tevoren!

Af en toe is het eens tijd om wat van mijzelf in deze blog te verwerken. In feite zou dat een overwicht moeten hebben bij de meeste blogs. Maar ik hou het wat mixed up. Ik had in mijn vorige blog van Vaderschap al gezegd dat ik wat meer gevarieerde en kortere blogs ging schrijven. Dit is ondertussen verder geëvolueerd naar een setup waarbij ik grote blogs en blogs met een overkoepelend thema ga bundelen.

Ik heb de voorbije 2 jaar al flink wat bij elkaar geschreven, en niet alles is even licht verteerbaar. Vandaar dat ik de zware ga bundelen in reeksen die ik longreads ga noemen. Die zullen als link in mijn menu te vinden zijn. Dit maakt voor mijzelf ruimte vrij om een stuk lichter en ad hoc te schrijven. Terwijl ik nog steeds de mogelijkheid heb om heel diep in een onderwerp te duiken. Er liggen op dit moment 2 zo’n stukken klaar die zeer diep gaan. Dus dat is een verandering waarvan ik vanbinnen voel dat ik moet maken.  En soms moet je je gevoel volgen, zeker als de calling er heel sterk is

Afsluiten, wat voelt dat geweldig!

Als het jaareinde nadert ga je zo stilaan de laatste dingen regelen om het jaar af te sluiten. En dan is dat ook het moment dat je terugkijkt op het jaar. En jawadde, dit jaar was bijzonder intens en slopend. Bijzonder is zelfs een understatement. Het was bij wijlen zelfs extreem. Veel té eigenlijk. Een mens zou zo’n dingen zoveel niet mogen meemaken.

 

Een slopende behandeling, een zeer prikkende kinderwens, een ongelofelijk traumatisch verlies. Heel veel bang afwachten, heel veel vragen, heel veel onzekerheid. Heel veel rondrijden. Twee keer van job veranderen. De daarbij horende mentale processen en persoonlijke groei. Je vrouw zoveel mogelijk steunen en zo het huishouden geheel op je nemen. En dan nog proberen een sociaal leven te hebben en een blog te runnen tussen andere dingen door.

 

Time off, tijd voor rust & persoonlijke groei, heractivatie

Het is al weer even geleden dat ik nog iets van mij liet horen. Maar ik verdween niet van de aardbol. De afgelopen 3 maand heb ik vooral een onvoorstelbaar intense periode gekend in mijn privé leven. Nadien had ik nood aan een periode van rust en bezinning. Ondertussen is de energie aan het terug komen en beginnen creatieve processen terug te vloeien.

Wat is er dan zoal gebeurd hoor ik je denken. Wel, we zijn dit jaar begonnen aan een ivf traject. En poging één had onmiddelijk succes. Bij deze kan ik dus melden dat ik kortstondig aanstaande vader was. Of hoe zeg je zo iets? Ik herinner mij nog levendig het moment dat we na een tergend traag proces het verlossende telefoontje kregen. Succes! Je word onmiddelijk gecatapulteerd naar de 7de hemel.

Hermit mode, even de gaspedaal los laten en reflecteren…

December zit erop voor 3/4de en de eindejaarsperiode komt eraan. Voor velen zijn de donker wintermaanden een periode om zich even terug te trekken. Om even stil te staan bij alles wat er het afgelopen jaar is gebeurt. En om even tot rust te komen tussen al het feestgedruis door.

Al begint de winter pas 21 december. Toch is dit de maand bij uitstek waarbij je gans de maand even tijd neemt voor jezelf. Voor de hoogsensitieven onder ons is het ook de uitgelezen kans om thuis te cocoonen en te ontprikkelen. Ik merk het volop rondom mij, een tijd van stilstaan en herevaluatie, een tijd van reflecteren. Een iemand benoemde dit als Hermit mode. Wat eigenlijk heel toepasselijk is. Deze periode nodigt uit om naar binnen te keren, letterlijk en figuurlijk, en stil te staan bij zin-geving. Wat is zin-vol voor jou? Waar heb jij zin in?

Hoogsensitieve personen zijn op zoek naar zin-geving. Toch is dit vaak moeilijk als HSP omdat je anderen goed aanvoelt en graag gelukkig maakt. Daardoor loop je het risico om de dromen, verwachtingen en wensen van anderen te vervullen ipv een leven te leiden dat voor jou zin-vol is. Net daarom is deze reflectie zo belangrijk.

Deze concrete vragen kunnen jou helpen om van 2018 een zin-vol jaar te maken:

-Wat wil je behouden?
-Wat wil je meer?
-Wat wil je minder?
-Wat wil je volledig loslaten?
-Wat wil je toevoegen?

Probeer niet alles tegelijk te veranderen. Doseer veranderingen zodat ze je niet te veel stress geven. Vraag je af wat op dit moment prioritair voor je is. Waarvan maakt je hart écht vreugdesprongetjes? En voer deze hartsverlangens dan ook effectief uit!