De cougar zal brullen als nooit tevoren!
Af en toe is het eens tijd om wat van mijzelf in deze blog te verwerken. In feite zou dat een overwicht moeten hebben bij de meeste blogs. Maar ik hou het wat mixed up. Ik had in mijn vorige blog van Vaderschap al gezegd dat ik wat meer gevarieerde en kortere blogs ging schrijven. Dit is ondertussen verder geëvolueerd naar een setup waarbij ik grote blogs en blogs met een overkoepelend thema ga bundelen.
Ik heb de voorbije 2 jaar al flink wat bij elkaar geschreven, en niet alles is even licht verteerbaar. Vandaar dat ik de zware ga bundelen in reeksen die ik longreads ga noemen. Die zullen als link in mijn menu te vinden zijn. Dit maakt voor mijzelf ruimte vrij om een stuk lichter en ad hoc te schrijven. Terwijl ik nog steeds de mogelijkheid heb om heel diep in een onderwerp te duiken. Er liggen op dit moment 2 zo’n stukken klaar die zeer diep gaan. Dus dat is een verandering waarvan ik vanbinnen voel dat ik moet maken. En soms moet je je gevoel volgen, zeker als de calling er heel sterk is
Als het jaareinde nadert ga je zo stilaan de laatste dingen regelen om het jaar af te sluiten. En dan is dat ook het moment dat je terugkijkt op het jaar. En jawadde, dit jaar was bijzonder intens en slopend. Bijzonder is zelfs een understatement. Het was bij wijlen zelfs extreem. Veel té eigenlijk. Een mens zou zo’n dingen zoveel niet mogen meemaken.
