Daar zat ik dan, na mijn lunch in een lege zaal. Totale stilte, dat opent de deuren tot mijmering en simpelweg puur genot vanwege die stilte. Dus heb ik uitzonderlijk eens een koffie gedronken.
En ik weet niet wat er méér genieten was, de koffie of de stilte. 
Gedurende de 9 maanden die ik nu beleefd heb als vader zijn er heel wat levenslessen geleerd. Heel wat groei momenten, ook flinke pijnpunten. Mag ik zeggen dat ik vaderschap, en ouderschap in het algemeen, enorm onderschat heb? Een 4-5tal uren slaap per dag gedurende maanden, gekoppeld met het ouderschap leren en een baby opvoeden, doen je jezelf tegenkomen op heel wat momenten. Al vaker had ik de opmerking gemaakt dat ouderschap een crashcourse masterclass in zen boeddhisme is.
Ook heb ik veel gehad aan dichte vrienden en familie die ons met raad en daad bijgestaan hebben. Verder heb ik ook veel geleerd van 1 boek in het speciaal: ‘Ik ben moeder’ van Susan Marletta-Hart.
De titel is wel enigszins misleidend omdat het universeel geschreven is. Ergens deze maand plan ik ook een kort reviewtje hiervan online te zetten.
We kennen ondertussen al wel de shops, restaurantjes en bars die gespecialiseerd zijn in enkel glutenvrij, lactosevrij, vegan of bio eten. Dat is stilaan een vertrouwd beeld in de steden.
Wat we nog niet gezien hebben is een café dat alles combineert, dat volledig allergeen vrij is. En dat ook voor noten en soja. En dat nog eens vegan én stralings-arm.
Ja hoor, stralings-arm! Het bakery-café in Denventer Nederland heet Sync Ok en is bij mijn weten een van de eerste horeca zaken die én alle allergenen combineert én geen wifi aanbiedt. Daarbovenop moet je je gsm/smartphone in het zwarte doosje stoppen dat op elke tafel staat. Wat een zalig leuk idee!
Al een goed jaar ben ik abonnee van het heerlijk blad Happiness. Ik vind het een geweldig magazine dat mij regelmatig al een portie guidance en hulp heeft geboden. Het heeft heel goede artikels over allerlei onderwerpen. Soms gaan ze heel diep in op zaken van de ziel die me flink tot nadenken hebben aangezet. Soms puur ik er ook vreugde en rust uit. Soms gaat het ook over heel luchtige dingen. Of in dit geval aardige dingen.
Eén zo een artikel gaat over de Nederlandse kunstenares Judith Dubois die heel veel op reis is geweest. En tijdens haar reizen heeft ze veel natuurlijke materialen verzameld. Zoals beetjes zand, steentjes, boomschors en schelpjes. Daar heeft ze dan thuis iets mee gedaan. Hier ontstond earthphone.nl uit.
Dit vond ik onmiddellijk geweldig, alleen al het woord earth-phone. Het triggerd onmiddellijk mijn liefde voor deze planeet. Voor planten en dieren. Voor mens en natuur.
Judith heeft een plankje hout helemaal gladgepolijst in de vorm van een smartphone. En daarop heeft ze zand en natuurmaterialen gelijmd in allerlei vormen. Zowel smartphone knopjes als bewegende vormen en kleine mini schilderijtjes.
