Hoe tijd voor een disconnectie met natuur zorgt

Het is weer net lente geworden, de Lente Equinox is net afgelopen weekend geweest. En we kijken weer met een zonnig verlangen naar de fijne lentedagen die in het verschiet liggen. Bomen komen terug tot leven en de narcissen staan op het punt volop te bloeien. De natuur gaat binnenkort exploderen in fris en vibrerend groen, waarin de vogeltjes zich verstoppen om volop te werken aan een nieuw nest eitjes.

Ook komt de 6 maandelijkse discussie weer op gang over het daylight saving time moment. Om het op zijn Vlaams te zeggen: het zomeruur is er weer. Ik vind het een grote gemiste kans en een tekortkoming dat ze dit nog niet hebben afgeschaft. De wetenschap is ook meer dan vóór de afschaffing. Het heeft geen enkel voordeel meer, de nadelen zijn legio en het schaadt de biologie van ons lichaam. Het disconnecteert ons van onszelf en van de natuur.

Wakanda – Waar traditie en technologie in balans bestaan

Onlangs was de film Black Panter op tv. Je weet wel, die superhelden film over die persoon in een zwart spandex pakje met het masker van een zwarte panter. Waarom breng ik dit op, omdat ik het een razend goeie en interessante film vond. In het kort, en zonder spoilers te geven, gaat dit over een Afrikaans land dat als enige ter wereld over een uiterst zeldzaam en speciaal mineraal beschikt genaamd Vibranium.
Dit liet hun toe om buitengewoon geavanceerde technologie te ontwikkelen. En om zichzelf te beschermen hebben ze een soort van cloaking device uitgevonden
, waarmee ze hun hoogtechnologische steden onzichtbaar hebben gemaakt voor de rest van de buitenwereld. Eigenlijk staan ze dus te boek staan als een piepklein arm land.

De E-auto, meer dan een brandstof besparing, een paradigma shift

Ik liep laatst in een park in het Brusselse en met alles wat ik weet over lucht, en geluidsvervuiling, kreeg ik een interessante gedachte. Daarvoor moet ik eerst een schets maken van de situatie. Ik zat daar in het park temidden van een prachtige natuur, met wilde parkieten zelfs. En het park is omgeven door drukke wegen en zelfs ondertunneld. Het is letterlijk een oase van rust temidden van een van de drukste wijken van Brussel. En ondanks die rust hoor je toch het verkeer onverminderd voorbij razen. Het geluid van werken die in de buurt plaatsvinden, getoeter, kortom city life.

Wel, wat als we in die setting nu eens de dieselauto wegdenken en in plaats daarvan de elektrische auto zetten. Boom, je kop ontploft! Doordat de E-auto geen geluid maakt valt een van de grootste geluidbronnen in een stad weg. Sinds wanneer heb jij nog de geweldige rust van stilte ervaren? Dat bestaat niet meer in en rond de stad. Zeker waar ik woon, vlak aan een heel druk kruispunt, is er volcontinu geraas tot laat in de nacht. In een Vlaanderen waar meer dan de helft van de oppervlakte verstedelijkt is, kennen wij geen platteland meer.

De Amazone brand, en dat is geen goed nieuws. Maar toch een paar bedenkingen

Deze morgen stond het eindelijk overal in de gazetten en de media. De amazone brandt, en dat doet het al voor 3 weken naar verluid. En ja ik vind dat erg! Elke boom die afbrandt is er een te veel. En mijn hart bloedt bij het zien van het nieuws. Een prachtig stuk jungle gaat weer verloren.

Wat kunnen wij eraan doen? 1 antwoord, blussen die handel, perk het in. That’s it. En achteraf, seedbombing! Niet alleen zomaar seedbombing met de hand maar met moderne technologie zoals drones. DIT is goed gebruik van technologie!

Voorts is mij iets opgevallen. Ik heb het nieuws van Amazon-branden al minstens 3 dagen zien circuleren op alternatieve social media zoals 9gag. En nadien is het viraal gegaan op Big Social. En pas nu pikken grote kranten het op. Het was een mooi voorbeeld over hoe nieuws wordt gemaakt. Kranten en mediabedrijven hinken hopeloos achterop. En tegen dat het in de papieren gazetten belandt is het nieuws al hopeloos oud tegenwoordig. Deze meme is op de tijd van het schrijven al 2 dagen oud.

Mogelijk toekomstige groene jobs – Deel 2

De lijst met toekomstige jobs was zo lang en uitgebreid dat ik ze in 2 delen heb moeten splitsen. Ik heb gepoogd ze een beetje per overkoepelend thema te groeperen. Het eerste deel richtte zich vooral op milieubewust, duurzaam leven  en natuur verbindend. Een ander meer gericht op technologie, coaching  en mentorschap.

De eerste  twee zijn alvast een koppel die recht uit mijn eigen straatje komen. Ze gaan over het leren omgaan met technologie en hoe dat op een gezonde manier te integreren in iemand zijn leven of werkflow. De ene focust zich op persoonlijk vlak, de andere op werkvlak. Maar alle twee vertrekken ze van dezelfde basis.

Mogelijk toekomstige groene jobs – Deel 1

Na al dat geblog over klimaat, samenlevings veranderende Ideeën en een groene revolutie die aan het plaatsvinden is. Vroeg ik mij af wat voor impact dit zou hebben op wat voor jobs mensen zouden creeëren. Ik had meer dan een jaar geleden ook al een gesprek hierover met een zeer goede vriendin van mij die ik V zal noemen. Toen stond ik net aan het begin van mijn digitaal detox avontuur en had ik mijn visie zoals die toen was helemaal uitgelegd. Zij was natuurlijk zeer enthousiast en het gesprek evolueerde naar nieuwe toekomstige jobs die we beiden voor ons mentaal oog zagen opkomen. Op een moment zei ze dat ze de term Diepzielduiker had horen vallen in een gesprek met iemand anders. Het was zoals altijd met V een zeer boeiend en inspirerend gesprek. En ik besloot dat in mijn geest te laten rijpen.

Liefde voor Natuur, vergroeid met architectuur en design

Hierover wou ik al heel lang schrijven. Dit kwam ik zelfs al tegen nog voor ik mijn eerste blog had geschreven. Dus dat is al eventjes geleden he. Ik weet het nog heel goed, ik had het idee dat niet enkel de persoon een rol speelde bij technostress en electrostress. Doelende op de mentale stress die wij ervaren bij het gebruik van technologie zoals gsm’s, tablets, smartwatches en computers. Hierover heb ik later veel geschreven over hoe silicon valley mindhacks en manipulatie gebruikt om via dopamine jou verslaafd te maken aan hun producten. Maar ook de lichamelijke nadelen die mensen ondervinden door de draadloze gevangenis die zich aan het ontvouwen is.

Wat te doen tegen dopamine shots van social media & computers

Ik ben al een aantal keer diep ingegaan op de verslavende effecten van technologie zoals social media, gsm apps, games & internet. Al deze dingen hebben een enorme potentie om heel snel een aanzet te zijn tot regelrechte verslaving. Persoonlijk heb ik vroeger een lichte neiging gehad om mij te verslingeren in games. En heb ik lange tijd een internetverslaving gehad. Ook rondom mij zie ik mensen met een grote game- of social-media verslaving. Dit was voor mij een reden om dit artikel te schrijven. En je bent je er helemaal niet van bewust hoe je in zo'n verslaving verzeild bent geraakt. Nu begint hier veel onderzoek naar te verschijnen. Ook industrie-insiders komen met ontluisterende dingen naar buiten.

Veel van de technieken draaien rond het triggeren van dopamine shots. De technieken gaan rechtstreeks naar de pleziercentra van de hersenen en zijn echt bedoeld om zo verslavend mogelijk te zijn. Dit maakt het moeilijk om digitale detox-inspanningen succesvol te implementeren.

Aarden in het hier en nu; Earth Calling

Al een goed jaar ben ik abonnee van het heerlijk blad Happiness. Ik vind het een geweldig magazine dat mij regelmatig al een portie guidance en hulp heeft geboden. Het heeft heel goede artikels over allerlei onderwerpen. Soms gaan ze heel diep in op zaken van de ziel die me flink tot nadenken hebben aangezet. Soms puur ik er ook vreugde en rust uit. Soms gaat het ook over heel luchtige dingen. Of in dit geval aardige dingen.

Eén zo een artikel gaat over de Nederlandse kunstenares Judith Dubois die heel veel op reis is geweest. En tijdens haar reizen heeft ze veel natuurlijke materialen verzameld. Zoals beetjes zand, steentjes, boomschors en schelpjes. Daar heeft ze dan thuis iets mee gedaan. Hier ontstond earthphone.nl uit.

Dit vond ik onmiddellijk geweldig, alleen  al het woord earth-phone. Het triggerd onmiddellijk mijn liefde voor deze planeet. Voor planten en dieren. Voor mens en natuur.

Judith heeft een plankje hout helemaal gladgepolijst in de vorm van een smartphone. En daarop heeft ze zand en natuurmaterialen gelijmd in allerlei vormen. Zowel smartphone knopjes als bewegende vormen en kleine mini schilderijtjes.