
Hoe ik ontsnap aan de waan van de dag.
Daar zat ik dan, na mijn lunch in een lege zaal. Totale stilte, dat opent de deuren tot mijmering en simpelweg puur genot vanwege die stilte.
Daar zat ik dan, na mijn lunch in een lege zaal. Totale stilte, dat opent de deuren tot mijmering en simpelweg puur genot vanwege die stilte.
Ik stond vandaag in de keuken wat huishouden te doen, zoals afwas en dergelijke. En met de braadpan in m’n hand ging ik aan het mijmeren over de toxische stoffen die tijdens het koken vrijkwamen.
Dit gaat eentje zijn die informatie van verschillende locaties samenlegt om op zoek te gaan naar een rode draad. Ook gaan er een aantal stellingen en bedenkingen gedaan worden gebaseerd op de informatie die te vinden is.
Af en toe is het eens tijd om wat van mijzelf in deze blog te verwerken. In feite zou dat een overwicht moeten hebben bij de meeste blogs.
Dus, dit is mijn eerste verse blog in 2,5 à 3 maanden. En het waren zeer intense maanden, moet ik zeggen. De blogpost over de groene jobs had ik nog in de schuif liggen en was af net voor het intens begon te worden.
Als het jaareinde nadert ga je zo stilaan de laatste dingen regelen om het jaar af te sluiten. En dan is dat ook het moment dat je terugkijkt op het jaar.
Het is al weer even geleden dat ik nog iets van mij liet horen. Maar ik verdween niet van de aardbol. De afgelopen 3 maand heb ik vooral een onvoorstelbaar intense periode gekend in mijn privé leven.
December zit erop voor 3/4de en de eindejaarsperiode komt eraan. Voor velen zijn de donker wintermaanden een periode om zich even terug te trekken. Om even stil te staan bij alles wat er het afgelopen jaar is gebeurt. En om even tot rust te komen tussen al het feestgedruis door.