Hoe tijd voor een disconnectie met natuur zorgt
Het is weer net lente geworden, de Lente Equinox is net afgelopen weekend geweest. En we kijken weer met een zonnig verlangen naar de fijne lentedagen die in het verschiet liggen. Bomen komen terug tot leven en de narcissen staan op het punt volop te bloeien. De natuur gaat binnenkort exploderen in fris en vibrerend groen, waarin de vogeltjes zich verstoppen om volop te werken aan een nieuw nest eitjes.
Ook komt de 6 maandelijkse discussie weer op gang over het daylight saving time moment. Om het op zijn Vlaams te zeggen: het zomeruur is er weer. Ik vind het een grote gemiste kans en een tekortkoming dat ze dit nog niet hebben afgeschaft. De wetenschap is ook meer dan vóór de afschaffing. Het heeft geen enkel voordeel meer, de nadelen zijn legio en het schaadt de biologie van ons lichaam. Het disconnecteert ons van onszelf en van de natuur.
Onlangs was de film Black Panter op tv. Je weet wel, die superhelden film over die persoon in een zwart spandex pakje met het masker van een zwarte panter. Waarom breng ik dit op, omdat ik het een razend goeie en interessante film vond. In het kort, en zonder spoilers te geven
Gisteren was ik aan het scrollen op een van mijn dagelijkse websites en kwam ik een review tegen van een nog te verschijnen boek. Of beter gezegd, een vrij uitvoerige samenvatting. Het boek is van de hand van Arthur Firstenberg en heet ‘The Invisible Rainbow – A History of Electricity and Life’. in het kort gaat het over een overzicht van de geschiedenis, van het uitvinden van elektriciteit tot nu. Hierbij worden zeer veel statistieken en onderzoeken samengelegd, En hieruit blijkt dat heel veel kan worden toegeschreven aan sensitiviteit, elektriciteit, electrosmog en draadloze straling.